Hallo allemaal,

Vanuit een heel ander werelddeel ons eerste verhaal uit Nieuw-Zeeland.

Op 1 oktober zijn we hier aangekomen in Christchurch, de grootste stad op het zuidereiland. Hier hebben we bij een garage een busje (Ford Spectron uit 1991) gekocht. De garage heeft er een bed met matras ingezet en gordijntjes opgehangen. Zelf hebben we alle overige dingen zoals pannen, bestek, servies (plastic) enz enz gekocht. Dus we zijn helemaal ingericht. We moesten hier wel even aan de temperatuur wennen. Van 30gr naar 15gr (soms kouder). Dat is toch een groot verschil. Nadat we Christchurch bekeken hadden, wat een leuke stad is, zijn we richting het schiereiland Akaroa vertrokken. Hier hebben we de bus eens goed schoongemaakt en ingericht. De volgende dag vertrokken richting het Zuidoosten. Het is steenkoud, dus we blijven veel in de bus zitten en rijden veel. De omgeving is hier supermooi: groene weilanden met veel schapen en lammetjes (het is hier lente), besneeuwde bergtoppen, knalblauwe meren enz enz. Genoeg fotomateriaal dus. Na een nachtje met nachtvorst rijden we verder langs de kust en stoppen in een paar leuke stadjes en bij de Moeraki Boulders, grote stenen in de zee om uiteindelijk in Dunedin aan te komen. Hier hebben ze de steilste straat van de wereld. Was grappig om te zien. We hebben maar niet geprobeerd om met de bus naar boven te rijden. Daarna doen we een rondje over het Otago Schiereiland. Dit is bekend vanwege de vele pinguins, zeehonden, albatrossen en ander wildlife. Helaas zien wij zeer weinig. Wel doen we nog een tour door een beschermd natuurgebied naar de bedreigde geeloogpinguin. Er leven er in totaal op de wereld maar 4000.

Vervolgens gaan we door om aan de Southern Scenic Route (toeristische route langs de zuidkust) te beginnen. We komen langs mooi plekken en zien voor de verandering nog maar eens super mooie omgeving (echt niet normaal hoe groen alles hier is). Watervallen, meren en 1 geeloogpinguin (1 van de 4000) en een erg grote zeeleeuw die nog een keer naar Rutger gromt als hij blijkbaar iets te dichtbij komt met het fototoestel.

Uiteindelijk belanden we in Invercargill om de dag erna richting Te Anau (startpunt Milford Sounds) te gaan. De weg van Te Anau naar Milford Sounds is nog 120 km. Hier rijd je door regenwoud, een bergpas waar we gelukkig geen sneeuwkettingen voor nodig hadden en langs meren om uiteindelijk in Milford Sounds aan te komen. Dit is een fjord omgeven door alleen maar bergen en groen. Super mooi. We hebben hier een boottocht gemaakt.

De volgende dag maar weer eens wat kilometers gemaakt richting Queenstown waar we eerst de ster die in onze voorruit zat laten repareren. Queenstown zelf is erg mooi gelegen aan een meer. Het is de 'adrenaline-hoofdstad' van Nieuw-Zeeland: bungyjumpen, parashutespringen enz. Wij hebben alleen gekken bij de bungybrug waar het allemaal begonnen is. Leuk om te zien, maar we hadden zelf niet gelijk de behoefte om ook te springen. Hierna rijden we door naar Wanaka wat ook maar weer eens prachtig aan een meer met daarachter besneeuwde bergen gelegen is. (We zouden er bijna gewend aan gaan raken).

Dan op naar 2 gletsjers aan de westkust van het land. Je kan makkelijk ernaar toelopen. We zijn bij zowel de Fox als de Franz Josef Gletsjer geweest. Je kan er ook op lopen maar dit doen wij niet. Dit zijn de laagst gelegen gletsjers van de wereld en dus erg makkelijk toegankelijk. Dan via de westkust omhoog en langs de Pannekoekrotsen gereden. Dit zijn rotsen in zee die lijken op opgestapelde pannekoeken. Toen landinwaarts richting Hanmer Springs Spa resort van Nieuw-Zeeland)gereden en daar lekker in de thermaalbaden gerelaxed.

De volgende dag naar de oostkust, naar Kaikoura gegaan. Hier hebben we een dolfijnentour gedaan. Erg leuk om midden op zee deze beesten in een grote groep te zien zwemmen en uit het water te zien springen. Ook nog naar een schaapscheerder geweest om 'live' de scheeract te zien. Dit werd op een zeer grappige manier gedaan. En ja... Nieuw-Zeeland is toch echt het land van de schapen. Dus dit moesten we een keer gezien hebben. Tot slot deze dag nog naar een zeehondenkolonie gegaan. Ze lagen gewoon op een paar meter afstand van de parkeerplaats, we liepen er gewoon tussendoor zonder dat ze zich ergens iets van aantrokken.

Op naar Blenheim de volgende dag (de wijnstad in 1 van de wijnregio's van het land). We doen een tourtje met de bus door de mooie omgeving en stoppen bij een paar wijnhuizen om te proeven van de verschillende soorten wijn.

Dan gaan we het het meest noordelijke gedeelte van het land ontdekken. Om te beginnen bij de Marlborough Sounds. Dit moet een hele mooie route zijn maar helaas zien wij helemaal niks omdat het heel veel en hard regent en de wolken zowat om de bus heen hangen. Helaas maar deze route moeten we ook nog doen op de terugweg, dus wie weet. De dag erna gaan wehet meest noordwestelijke stuk ontdekken. Het is helaas een hele slechte dag, dus alles is stukken minder mooi dan met zon. Maar we moeten niet klagen want dit zijn eigenlijk de eerste echte regendagen tot nu toe. We maken nog een wandeling naar een heel mooi strand waarvoor we eerst door een weiland met schapen moeten lopen. Erg leuk allemaal, helaas regenen we op de terugweg helemaal zeiknat. Geeft niet, we hebben de bus en schone kleding bij de hand.

Gelukkig is het de volgende dag droog en vrij zonnig. We gaan naar Abel Tasman Nationaal Park. We worden met een watertaxi afgezet op een bepaalde baai in dit park en we lopen 12 km terug naar het dorp waar de auto geparkeerd staat. Onderweg lopen we door bos, langs goudgele stranden met groene zee. Voor ons een hele wandeltocht maar erg mooi.

Dan is het onze tweede kans om de omgeving van de Marlborough Sounds te zien op de weg van Nelson naar Picton. Het is stukken beter weer, dus we zien nu in ieder geval hoe het er normaalgesproken uit zien. Het is weer veel water met daar omheen groene bergen. Weer een fjord zeg maar. Ook varen vanuit deze fjord de boten naar het Noordereiland. Dit is ook hetgeen wat wij de dag erna gaan doen. We pakken om 13.00 de boot, die er 3,5 uur over doet om in Wellington aan te komen.

En in Wellington zijn we nu. De hoofdstad van Nieuw-Zeeland. We hebben nu nog 2,5 week om het Noordereiland te gaan ontdekken. Ook hier hebben we weer veel zin in. Na Nieuw-Zeeland gaan we een weekje relaxen op de Cook Eilanden om weer even op te warmen voordat we naar Amerika (winter) vertrekken. Maar we klagen niet hoor vanwege de kou, dat valt allemaal reuze mee. We hebben het nog altijd prima naar ons zin maar de tijd gaat wel snel hoor.

Voor iedereen thuis weer veel succes met de dagelijkse dingetjes en natuurlijk alle leuke en minder leuke dingen. We denken aan jullie hoor!

Veel liefs

Rutger en Joelle